ني ني گولو

9   ماه انتظار !  چقدر برام اين واژه بي معناست ؛ مثل يه عالمه كلمه كه الكي درست شدن؛ شايد اين اصطلاح رو يه مرد بكار برد كه از احساسات دروني يه مامان جوون بيخبره.  من اصلا انتظار نكشيدم ! هميشه هم ميدونستم كه وقتي زمانش سر برسه غصه ميخورم .  نميدونم..........شايدم  دارم اشتباه ميكنم و 9 ماه انتظار براي مامانايي كه بارداريهاي پر استرس رو  گذروندن واژه خوبي باشه .   براي من تداعي كننده آخرينه همه چيزاي خوبه ؛ همه روزهايي كه  فكر يه موجود پاك كه  در درون من در حاله ريشه گرفتن بود منو رها نكرد .آهنگه رشدش مثله سمفوني طبيعت بهم يه آرام...

بالاخره اتاق آقازاده چيده شد !       بقيه عكسها رو در ادامه مطلب ببينين :   ...

هميشه صبحانه هاي بابا رو بيشتر از صبحانه هاي مامان دوست داشتم .   صبحا كه براي مدرسه رفتن از خواب بيدار ميشدم ؛ اگه بابا برام صبحانه درست كرده بود خوشحال و سرخوش بودم.   بابا نيمرو و املتهاي خوشمزه و پر ملاتي درست ميكرد و روي بخاري ميزاشت تا گرم بمونه كه وقتي بيدار ميشم بخورم . بوي كره و گوجه همه فضاي هال  رو ميگرفت ؛ لاي سفره هم نون گرم بود .آخ كه چقدر هوس كردم .   روزايي كه نوبت مامان  بود ؛ نون و پنيرهاي لقمه شده آماده با يه ليوان پر چايي شيرين ميخوردم.   نميدونم چرا در نظرم مامان زيادي لقمه ميگرفت ؛ آخه مگه من غول بودم . الان دلم همه اون لقمه هاي ناكام...